خدمات

شرکت فنی مهندسی آبزا در سال ۱۳۷۰ تأسیس گردیده و به عنوان یک شرکت با سابقه و شناخته شده در زمینه طراحی و اجرای سیستم های آبیاری تحت فشار می باشد.

این شرکت با تکیه بر نیروهای متخصص، دارای توان اجرایی بالا و با استفاده ازعلم و تکنولوژی روز دنیا، اقدام به ارائه خدمات به صنعت کشاورزی کشور نموده است.

فعالیتهای شرکت در چهار واحد به شرح زیر انجام می شود:

• ارائه خدمات طراحی و مهندسی
• ساخت و تولید تجهیزات و اتصالات
• بازرسی ، تعمیرات و نگهداری تجهیزات
• کنترل کیفیت و تدوین اسناد فنی
• تامین متریال مورد نیاز

– مراحل نصب لوله های پلی اتیلن

• برش لوله
• تمیز کردن لوله و متعلقات
• نصب لوله و متعلقات
• نصب شیرآلات و متعلقات
• پشت بندها و مهارهای بتنی
• خاکریزی مقدماتی روی لوله های نصب شده
• تمیز نمودن خطوط لوله
• آزمایش هیدرواستاتیک خطوط لوله نصب شده
• نتیجه آزمایش
• تکمیل خاکریزی روی لوله های نصب شده

برش لوله

در شبکه های انتقال آب یا آبیاری، استفاده از شاخه های کوچک تر متداول است. در این موارد، لوله های شاخه ای بزرگ را به قطعات کوچک تر تبدیل میکنند مطابق با طرح. برش لوله باید به طریقی انجام شود که سر لوله های حاصل از برش، کامل و سالم بوده و آسیبی به لوله وارد نشود. مقطع برش لوله، باید کاملاً عمود بر محور لوله باشد.

استفاده از اره دستی دندانه ریز (آهن بر)، فقط برای برش لوله های پلی اتیلن تا قطر ۱۰۰ میلیمتر مجاز است. برای برش لوله های بزرگتر، باید از ماشین ها و ابزارهای مخصوص برش لوله های پلاستیکی استفاده شود.

 هنگام برش، برای ثابت نگهداشتن لوله، نباید از گیره استفاده شود، زیرا عمل گیره، باعث جمع شدن لوله و آسیب جداره آن در محل گیره می شود.در کار با ماشین برش با ابزار مخصوص لوله پلی اتیلن، لازم است دستورالعمل و توصیه های سازنده تجهیزات مزبور درباره نحوه استفاده از این تجهیزات و نکات ایمنی، کاملاً رعایت شود.

برای برش لوله، باید از دستگاه هایی استفاده شود که حداقل براده و تراشه را در محل ایجاد کند. پس از اتمام برش، لازم است با استفاده از سوهان مناسب، سطح برش را کاملاً مسطح کرده و تمام براده و تراشه را جدا کرد تا آماده برای جوش لب به لب شود.

تمیز کردن لوله و متعلقات

قبل از نصب، داخل و خارج سر ساده هر یک از شاخه های لوله و سر متعلقات، باید با پارچه خشک و کاملاً تمیز شود.

نصب لوله و متعلقات

پیمانکار موظف است با رعایت کلیه موارد مذکور، لوله هایی که باید داخل ترانشه نصب شوند را مطابق با طرح در کنار ترانشه، به ترتیبی که باید نصب شوند، قرار دهند. اتصال جوشی لب به لب لوله ها و متعلقات باید در خارج ترانشه انجام شود. برای تأمین این منظور، باید پیمانکار الوارهایی به ضخامت، عرض و طول مناسب به تعداد کافی تهیه نماید. این الوارها، باید به فواصل معین روی ترانشه و در جهت عمود بر امتداد ترانشه، تراز باشند. لوله های پلی اتیلن را که قرار است به یکدیگر جوش داده شوند، باید روی این الوارها، در یک امتداد قرار گیرند. پس از اینکه هر شاخه لوله و هر یک از متعلقات در جای خود روی الوارها گذاشته شد، باید بلافاصله مورد بازدید قرارگرفته و اطمینان حاصل گردد که داخل لوله تمیز و عاری از اشیای خارجی است.

نصب شیرآلات و متعلقات

چنانچه اتصال شیرآلاتی که برای نصب درخط لوله پلی اتیلن درنظر گرفته شده از نوع فلنجی باشد. نصب این نوع شیرآلات عیناً نظیر نصب دیگر اتصالات در خطوط لوله می باشد. در صورتی که اتصالی این شیرالات از نوع دیگری باشد در آن صورت می توان از تبدیل پلی اتیلنی که این اتصالی را تبدیل به اتصالی فلنجی می کند استفاده کرد.

پشت بندها و مهارهای بتنی

پشت بندها و مهارهای بتنی خطوط لوله پلی اتیلن، جهت استقرار خطوط لوله های انتقال استفاده می شود.

خاکریزی مقدماتی روی لوله های نصب شده

قبل از آزمایش هیدرواستاتیک خطوط لوله نصب شده، لازم است اطراف و روی لوله با خاک مناسب پر و متراکم گردد، تا خط لوله در جای خود ثابت مانده و بر اثر فشار داخلی ضمن انجام آزمایشات، از جای خود تکان نخورد. نظر بر اینکه هنگام آزمایش هیدرواستاتیک خط لوله لازم است تمام اتصالات در محل شیرآلات و متعلقات قابل رؤیت باشند تا در صورت نشت آب از آن بتوان محل نشت را به آسانی پیدا کرد. حداقل ارتفاع خاکریزی مقدماتی روی تاج لوله ۳۰ سانتیمتر می باشد.

تمیز نمودن خطوط لوله

شستشوی سراسری خط لوله باید پس از اتمام آزمایش و ضدعفونی، با آب پاک دارای کلر با شرایط زیر می باشد. مقدار کلر آب مورد استفاده برای شستشوی سراسری حتی الامکان سه گرم در مترمکعب بوده، ولی هیچ گاه نباید از یک گرم در مترمکعب کمتر شود. ضمناً با توجه به وجود آب با غلظت زیاد کلر در خط ضدعفونی شده، شستشوی سراسری خط حتی الامکان بلافاصله و حداکثر ظرف مدت ۲۴ ساعت پس از اتمام آزمایش الزامی می باشد.

 آزمایش هیدرواستاتیک خطوط لوله نصب شده

در آزمایش هیدرواستاتیک لوله های پلی اتیلن، حساسیت جهت خروج کلیه هوای محبوس شده در خط لوله الزامی است. علت این امر، وجود خاصیت ویسکوالاستیک در این لوله ها است. بدین معنی که بعد از اعمال فشار داخلی، در جدار لوله خزش  ایجاد شده و بنابراین فشار داخلی تغییر خواهد نمود. وقتی که لوله پلی اتیلن تحت فشار آزمایش قرار گرفت و پمپ تأمین فشار متوقف شد، فشار به تدریج در داخل لوله کاهش می یابد. حتی در مورد یک قطعه لوله که صددرصد آببند باشد، به علت خاصیت ویسکوالاستیک لوله و خزش لوله، این تقلیل فشار به وجود خواهد آمد. این تقلیل فشار به صورت غیرخطی است، یعنی در شروع کار، مقدار افت فشار بیشتر و به تدریج ثابت خواهد شد.

فشار آزمایش حداکثر ۵/۱ برابر فشار اسمی خط لوله می باشد، ولی ممکن است در شرایط خاص، مهندس مشاور این مقدار را تا ۵/۱ برابر فشار کار خط لوله کاهش دهد. لوله های پلی اتیلن باید در طول هایی متناسب با قطر و شرایط محلی مورد آزمایش قرار گیرند. طول لوله تحت آزمایش در لوله های اقطار کوچک در حدود ۸۰۰ متر و در لوله های با قطر بیشتر، کمتر از مقدار فوق توصیه می شود.

چنانچه گرمای لوله پلی اتیلن بیش از ۳۰ درجه سانتیگراد باشد، نباید آن را مورد آزمایش هیدرواستاتیک قرار داد.

 نتیجه آزمایش

بعد از قطع پمپ فشار دستی به داخل خط لوله تحت فشار و پس از مدت یک ساعت، در صورتی نتیجه آزمایش مورد قبول خواهد بود که مقدار آب لازم برای تأمین فشار به مقدار اولیه، از مقدار ۳ لیتر در هر کیلومتر خط لوله به ازای هر  ۲۵میلیمتر قطر داخلی لوله و برای هر ۳ اتمسفر فشار تست در ۲۴ ساعت تجاوز نکند.کلیه فعالیت های تست می بایست بر اساس فرمتهای تعریف شده در بسته تست که از قبل تهیه شده است تائید و سوابق فعالیت ثبت و ضبط گردد.

مدت زمان آزمایش باید در زمان تهیه لوله از کارخانه سازنده نیز استعلام شده باشد.

 اگر افت فشار در طول زمان آزمایش قابل توجه بوده و عملاً نشت آبی ملاحظه نشود، به معنی این است که مقدار هوای محبوس شده در خط لوله زیاد بوده که باید نسبت به تخلیه این هوا، اقدام و مجدداً نسبت به آزمایش هیدرواستاتیکی لوله اقدام نمود.

 چنانچه در حین آزمایش، مقدار نشت غیرمجاز نشان داده شود، ابتدا متعلقات مکانیک و سپس جوشهای پلی اتیلن، باید مورد کنترل قرار گیرند و پس از رفع اشکالات، نسبت به انجام آزمایش مجدد اقدام نمود.

 پس از انجام آزمایش، فشار داخل لوله باید به تدریج کاهش داده شود تا به شرایط پیش از آزمایش برسد. چنانچه به هر دلیل، آزمایش مجدد مورد نظر باشد، باید فاصله زمانی مناسبی بین دو آزمایش در نظر گرفت. این فاصله در هر صورت نباید از ۵ برابر مدت زمانی که لوله تحت آزمایش بوده است کمتر باشد

تکمیل خاکریزی روی لوله های نصب شده

پیمانکار پس از اخذ اجازه مهندس مشاور، موظف است با رعایت نکات مشروح در زیر، اقدام به خاکریزی تکمیلی بنماید :

• قسمت هایی از خط لوله در محل اتصالی ها و شیرآلات که برای انجام آزمایش هیدرواستاتیک باز نگهداشته شده، با خاک مرغوب نظیر آنچه که در مورد خاکریزی مقدماتی تعیین شده، خاکریزی و متراکم گردد.
• با خاک مرغوب و مورد قبول مهندس مشاور، عملیات خاکریزی در داخل ترانشه را در لایه های به ضخامت ۱۵ سانتیمتر ادامه داده و هر لایه را تا حد ۹۰ درصد پروکتور، متراکم کند تا اینکه رقوم سطح حاصل از این خاکریزی نهایی به حدی برسد که مهندس مشاور با توجه به نوع و مشخصات لایه های روسازی، تعیین کرده است.
• پیمانکار می تواند برای متراکم کردن خاکریزی های نهاییداخل ترانشه، به جای استفاده از روش تخماق کوبی ، تراکم مورد نظر را از طریق غرقاب کردن ترانشه به دست آورد، مشروط بر این که در این باره، تأیید و اجازه مهندس مشاور را اخذ کرده باشد. در این موارد، ضخامت لایه های خاکریزی تکمیلی داخل ترانشه می تواند از ۱۵ سانتیمتر بیشتر باشد.
• در مواردی که خط لوله موضوع عملیات پیمان در گذرگاهی نصب شده باشد که در معرض تردد وسایل نقلیه سنگین باشد،ضخامت پوشش خاکی لوله (از روی تاج لوله تا زیر لایه های روسازی گذرگاه) نباید از ۶۰ سانتیمتر کمتر باشد. ولی درمواردی که گذرگاه محل تردد وسایل نقلیه سبک است، حدود ۳۰ تا ۴۵ سانتیمتر پوشش خاکی روی لوله نیز کافی خواهد بود، مشروط بر آن که از نظر عمق یخبندان نیز کنترل های لازم صورت گرفته باشد.

• راهنمای نصب لوله های پلی اتیلن

بر روی یک خط لوله مدفون، نیروهای مختلفی وارد می شود که برخی از آنها نظیر نیروی ناشی از وزن خاک، وزن آبهای زیر زمینی (در صورت وجود)، فشار داخلی (در جریان های تحت فشار) و نیروهای ترافیکی مشخص و قابل محاسبه و تخمین بوده و پاره ای دیگر نیز نامشخص و موردی می باشد. برای در نظر گرفتن نیروهای فوق روشهای مختلفی وجود دارد که بستگی به شرایط و ضوایط محل استفاده خط لوله دارد؛ اما اصول کلی آنها مشابه می باشد. به طور کلی در سطح دنیا دو دستورالعمل اصلی وجود دارد که مابقی روشها و دستورالعمل ها از این دو مشتق شده اند: دستورالعمل ATV A-129 و AASHTO M252, M294.

از نکاتی که باید حین نصب رعایت نمود می توان به موارد ذیل اشاره نمود:

• عرض ترانشه تابعی است از قطر لوله، روش کوبش، سهولت و خاک پشت بند. با در نظر گرفتن عوامل اشاره شده عرض ترانشه باید در حداقل میزان مجاز انتخاب شود؛ زیرا هرچه عرض ترانشه بیشتر باشد، فشار خاک روی لوله نیز بیشتر خواهد شد. حداقل عرض ترانشه طبق بخش ۳۰ دستورالعمل AASHTO یک و نیم برابر قطر خارجی لوله است.
• از مرطوب شدن ترانشه حین عملیات نصب لوله ها باید به شدت جلوگیری شود.
• چگونگی تهیه بستر ترانشه از اهمیت فوق العاده ای برخوردار است. کف ترانشه باید صاف و عاری از هرگونه سنگ و کلوخه باشد. پیشنهاد می شود در صورتی که خاک کف ترانشه مناسب نیست، برای بسترسازی از خاکهای با کیفیت بالاتر که از محل دیگر تأمین می شود استفاده شود.
• خاک پشت بند باید به خوبی کوبیده شود تا سختی خاک بالاتر رود. هرچه کوبش خاک کنار لوله بهتر انجام شود، رفتار لوله تحت فشارهای خارجی بهتر و مناسب تر خواهد بود.
• برای کوبش خاک بالای لوله (بکفیل ابتدایی و نهایی) باید از وسایل و تجهیزات مناسب استفاده نمود.